مجله نوجوان

دکتر سید اسداله در گفت‌وگو با طبنا(خبرگزاری سلامت) با بیان این مطلب افزود: سرطان‌های خون متفاوت هستند و به دو دسته حاد و مزمن دسته بندی می‌شوند و هر دسته نشانه‌های خاص خودش را دارد. در سرطان خون مزمن نشانه‌هایی از جمله لکه‌های کبود در پوست بدن یا خونریزی از بینی، دستگاه گوارشی یا در خانم‌ها خونریزی غیرطبیعی نگی از رحم دیده می‌شود.

وی ادامه داد: البته ممکن است بی‌حالی، ضعف و خستگی‌پذیری ناشی از کم خونی در نتیجه سرطان خون یا اختلال گلبول‌های سفید که فرد را دچار تب می‌کند، باعث مراجعه بیماران به پزشک می‌شود.

تصریح کرد: علائم دیگری نظیر ناخوشی، حال عمومی‌ نامناسب، درد استخوان و بزرگی غده‌های لنفی و لوزی نیز می‌توانند جزو علائم سرطان حاد خونی باشند. خود سرطان‌های خون حاد و مزمن به دو دسته سرطان خون مایلویید و لنفویید تقسیم می‌شوند.

این بهترین فوق تخصص خون و انکولوژی در تهران ظهار داشت:  ممکن است در ابتدای سرطان مایلوییدی مزمن علامتی دیده نشود، اما در یک آزمایش ساده تغییر تعداد گلبول‌های سفید یا پلاکت خون و وجود احساس ناخوشی در بیمار می تواند منجر به تشخیص سرطان شود. گاهی اوقات ممکن است در سرطان مایلوییدی افراد به علت بزرگ شدن طحال در بالای شکم احساس نامطلوب و تعریق به ویژه تعریق شبانه داشته باشد.

وی با اشاره به سرطان لنفوییدی، گفت: سرطان لنفوییدی نیز به طور معمول با انجام آزمایشی که شاید برای منظور دیگری گرفته شده، ممکن است تشخیص داده ‌شود. در موارد پیشرفته‌تر این نوع سرطان غده‌های لنفی بیمار در گردن، زیر بغل، طحال و کبد فرد بزرگ شده و علامت‌هایی ناشی از کم خونی مثل ضعف و بی‌حالی را شاهد خواهیم بود.

روانپزشک کیست؟ کار روانپزشک چیست؟

روانپزشک ( Psychiatrist ) ، پزشکی است که متخصص تشخیص و درمان بیماری های روانی یا روان درمانی می باشد. کار روانپزشک، تشخیص، ارزیابی، درمان و پیشگیری از اختلالات رفتاری، عاطفی و ذهنی است.

همه روانپزشکان برای سنجش و درمان بیماری های روانی آموزش می بینند. روانپزشکان و متخصصان بهداشت روانی تنها کسانی هستند که مرجعیت تجویز دارو برای درمان بیماری های روانی را دارند. برخی از روانپزشکان متخصص در کمک به گروه سنی ویژه ای می باشند، مانند روانپزشک کودکان، که درمان گروه سنی کودکان یا نوجوانان را بر عهده دارند.

 تفاوت روانشناس ، مشاور و روانپزشک

برخی از مردم گاهى روانپزشک را با روانکاو و روان شناس و یا مشاور اشتباه می گیرند. از نظر تحصیلی و فرایند آموزشی، روانپزشک پیش از روانپزشک شدن باید از دانشکده پزشکى فارغ‌التحصیل شده و مدرک دکتری عمومی اخذ نموده و سپس آموزش بیماری های روانی را دیده و متخصص روانپزشکی شود اما روانشناس و مشاور در رشته روانشناسی، ابتدا نسبت به دریافت مدرک کارشناسی و سپس در مراحل بعدی کارشناسی ارشد و یا دکتری اقدام می کنند.

اما از نظر کار و وظیفه ای که هر یک از این متخصص ها انجام می دهند نظر دکتر غلامرضا میرسپاسی، نایب‌رئیس انجمن روانپزشکان ایران و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران را مرور می کنیم :
 

” وقتی یک فرد با مشکلی برخورد می‌کند (مثلا یک مشکل تربیتی با فرزندش) ابتدا از یک دوست یا بزرگ‌تر نظرخواهی می‌کند و آن دوست بر اساس تجربه‌های محدودش نقطه نظراتی را مطرح می‌کند که می‌تواند مفید باشد یا نباشد. پس از آن، اگر فرد از آگاهی و بینش بهتری برخوردار باشد، به جای رفتن سراغ اعمال مضحک (مثل کف‌بینی و طالع‌بینی) سراغ اهل‌ فن می‌رود و مثلا سعی می‌کند با خواندن کتاب یا مقاله، مشکلاتش را حل کند. به طور مثال، در زمینه تربیت کودکان کتابی مطالعه می‌کند؛ و البته معمولا آن کتاب، کامل نیست و به طور اختصاصی برای ما تدوین نشده. در گام بعدی، فرد با یک مشاور تماس می‌گیرد؛ البته مشاوره تلفنی می‌تواند راهکار مفیدی باشد ولی چون تماس چهره به چهره وجود ندارد، احساس خوبی نیز تجربه نمی‌شود و معمولا کلی‌گویی‌هایی صورت می‌گیرد. از این‌رو فرد، قدم بعدی را برای رفتن نزد یک مشاور برخواهد داشت. مشاور هم سعی می‌کند راهکارهایی ارایه دهد و در صورتی که مشکل همچنان باقی بود فرد باید از یک روان‌شناس بهره بگیرید تا با بررسی مسایل و مشکلات و توانایی‌های منحصر به فرد او کاری ‌کند که بتواند راه‌ ساده‌‌ای را در زندگی‌ انتخاب کند.

 حال پس از بررسی‌های همه ‌جانبه روان‌شناسی و ارایه راهکار‌های مناسب فرد متوجه شود که جایی از مغزش دچار مشکل شده‌ است. حالا باید نزد روان‌پزشک رفته تا با دریافت داروهای خاصی تنظیم هورمونی وضعیت عادی خود را به دست آورد و یا از یک متخصص مغز و اعصاب بخواهد او را معاینه کرده و در صورت وم، عمل جراحی انجام دهد تا فرد بتواند دوباره به روان‌شناس خود مراجعه کند.

منبع: سایت معتبر درمانکده

آمار و ارقام و برخی مشکلات موجود

  آمارها حاکی از آن است که ۱۰ تا ۱۴ میلیون نفر از مردم ایران حداقل یک بار در عمر خود مسائل روانی را به نوعی تجربه کرده‌اند. علی معین، رئیس کرسی یونسکو می‌گوید: براساس آمار سازمان WHO از هر ۴ نفر در خانواده حداقل یک نفر دچار اختلالات روانپزشکی هستند و اعضای خانواده‌ها نیز معمولاً درگیر مشکلات بیماران می‌شوند.

اما علاوه بر مشکلات فرهنگی که در این زمینه در کشور وجود دارد و بیمار را از مراجعه به روانپزشک باز می دارد یکی دیگر از مشکلاتی که حوزه درمان‌های روانپزشکی با آن مواجه است، طولانی شدن مدت درمان‌هاست که در خیلی موارد باعث می‌شود بیماران درمان را رها کنند.

کارشناسان اذعان دارند اغلب داروهای روانپزشکی تحت پوشش بیمه هستند ولی درمان‌های غیردارویی تحت پوشش بیمه نیستند و گاهی تصور می‌شود که جلسات غیردارویی که درمان بیمارهای روانی در آن اتفاق می‌افتد تنها گفت‌وگوی بین پزشک و بیمار است. در حالی که در این جلسات درمان صورت می‌گیرد.

متاسفانه این جلسات غیردارویی که برای درمان بیماران صورت می‌گیرد هزینه‌های بالایی دارد که تحت پوشش بیمه‌ها نیستند.
 

وظایف و مسئولیت متخصص اعصاب و روان

• ارزیابی وضعیت ذهنی و فیزیکی بیماران برای تعیین ماهیت و حد اختلالات رفتاری، عاطفی و ذهنی

• ارزیابی تاریخچه و سوابق پزشکی و روانپزشکی بیماران به منظور تشخیص بهتر بیماری و امکان تجویز بهترین درمان

• انجام تست های مختلف برای تشخیص بیماری و یافتن بهترین راه درمان

• تجویز دارو و برگزاری جلسات درمانی لازم تا بهبودی بیمار

• همکاری با سایر متخصصان از جمله پزشکان، روانشناسان و… برای درمان همه جانبه بیمار تا رسیدن به بهبودی کامل او

• اما روان‌پزشک، پزشک متخصصی است که دوره عمومی پزشکی را طی کرده و پس از آن در رشته اعصاب و روان تخصص گرفته است.
  متخصص مغز و اعصاب یا نورولوژیست هم پزشک متخصصی است که پس از طی کردن دوره پزشکی عمومی، تخصصش را در رشته مغز و اعصاب (نورولوژی) گرفته تا بتواند بیماری‌هایی مانند تشنج، ام‌اس، میگرن و سردرد‌های مختلف، فلج، سکته مغزی و کمردرد‌های مزمن و بیماری‌هایی از این قبیل را تشخیص دهد و درمان کند. روان‌پزشک نیز می‌تواند در درمان اضطراب‌ها، افسردگی‌ها و سایر مشکلات اعصاب و روان به مراجعانش کمک کند و به آنها دارو بدهد اما روان‌شناس نمی‌تواند دارو تجویز کند و معمولا روان‌درمانی می‌کند. ضمنا این نکته را هم باید یادآور شوم که جراح مغز و اعصاب هم می‌تواند جراحی‌هایی مانند برداشتن انواع تومور‌ها یا دیسک کمر را انجام دهد بنابراین هیچ شباهتی بین رشته‌های روان‌شناسی، روان‌پزشکی و تخصص مغز و اعصاب وجود ندارد.

کلیه یکی از اندام های درونی بدن انسان است که وجود آن برای سلامت بدن ضروری است. یکی از اصلی ترین وظایف کلیه دفع مواد زاید تولید شده بر اثر متابولیسم و مواد خوراکی مصرف شده می باشد.کنترل حجم وترکیبات مایعات بدن نیز از دیگر کارکردهای کلیه هاست. این اندام باارزش با دفع مواد ناخواسته از طریق ادرار، بدن را پاکسازی می کند و مواد مورد نیاز و ارزشمند را در خون نگه می دارد. از دیگر فعالیت های کلیه می توان به موارد زیر اشاره کرد:

تنظیم تعادل آب و الکترولیت ها
تنظیم فشار شریانی
تنظیم تعادل اسید و باز
تنظیم گلبول های قرمز خون
ساخت گلوکز

اثر مواد خوراکی روی کلیه ها

کلیه در برابر بیمای ها بسیار حساس است و معمولا هیچ علایم یا نشانه ای در مراحل اولیه از خود بروز نمی دهد. بنابر گفته بهداشت جهانی از هر 10 نفر، یک نفر در معرض ابتلا به بیماری های کلیوی قرار دارد. هنگام مراقبت از کلیه، تغذیه و موادی که مصرف می کنیم بسیار مهم است. در حقیقت مصرف نامناسب و بی رویه برخی از خوراکی ها به کلیه ها صدمه می زنند. در مقابل برخی از خوراکی ها، دوست کلیه هستند.

خوراکی های مضر

خوراکی های زیر کلیه ها را در معرض ابتلا به بیماری قرار می دهد و بهتر است در مصرف آنها زیاده روی نکنیم. همچنین افراد مبتلا به بیماری های کلیوی باید از مصرف آنها پرهیز کنند.

لبنیات

کلیه ها برای اینکه سالم بمانند باید بین مقدار کلسیم و فسفر توازن ایجاد کرده و از ازدیاد این نوع مواد معدنی جلوگیری کنند. همچنین کلیه های بیمار به راحتی نمی توانند مقدار اضافی کلسیم یا فسفر را کاملا از بدن خارج کنند. از طرف دیگر، کلیه برای پاکسازی فسفر اضافی بدن، به جای دفع آنها از بدن، از کلسیم موجود در مغز استخوان استفاده کرده و بدین ترتیب سعی می کند بین این دو ماده معدنی توازن ایجاد نموده و فسفر زیاد موجود در محصولات لبنی را کنترل کند. بنابراین، مصرف زیاد لبنیات برای بیماران کلیوی زیاد ایمن نیست و لازم است مقدار مصرف لبنیات در این بیماران توسط متخصص تغذیه تعیین شود.

گوشت

با اینکه مصرف گوشت چندان مضر نیست، مصرف بیش از آن در رژیم غذایی برای کلیه ها بسیار مضر است. وجود پروتئین بیش از حد لازم در رژیم غذایی می تواند کلیه ها را بیمار کرده و یا بیماری های کلیوی را تشدید نماید. معمولا بار پروتئین اضافی روی دوش کلیه هاست.

پزشک خوب و معتبر دکتر اکبر نور علیزاده

چنین باری؛ دفع اوره از بدن را بسیار سخت می کند. همچنین مصرف زیاد گوشت باعث ایجاد سنگ اگزالات کلسیم می شود؛ زیرا گوشت حیوانات مقداری مواد اسیدی در بدن به صورت ته نشین باقی می گذارد. بدن تمایل به قلیایی بودن دارد؛ بنابراین، سعی می کند تا کلسیم ایجاد شده را دفع نماید. این کار نه تنها وضعیت استخوان های بدن را به مخاطره می اندازد بلکه وضعیت سنگ های کلیه ایجاد شده را نیز بدتر می کند.

شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی در بیشتر محصولات شیرین شده امروزی دیده می شود. باید گفت این نوع خوراکی ها به هیچ وجه ارزش غذایی ندارند و در عین حال مضر هم هستند. به طور مثال مصرف دو وعده نوشابه گازدار حاوی شیرین کننده مصنوعی در روز، به مرور باعث بروز بیماری های کلیوی می شوند. بنابراین، به جای مصرف شیرین کننده های مصنوعی و مشتقات آنها از جایگزین های مناسب مثل انواع میوه ها، خرما و یا توت استفاده کنید.

کافئین

اکثر مردم دنیا هر روز از کافئین به عنوان یک خوراکی اصلی در رژیم غذایی خود استفاده می کنند. متاسفانه کافئین به راحتی موجب وابستگی می شود؛ به ویژه که بیشتر مردم از آن برای رفع خستگی و به دست آوردن هوشیاری در صبح استفاده می کنند. اما از آنجا که کافئین به شدت سیستم اعصاب مرکزی را تحریک می کند، تاثیر بسیار بدی روی کلیه ها و عملکرد آنها می گذارد. بیشتر کسانی که دچار بیماری های کلیوی هستند، معمولا برای مدتی کافئین فراوان مصرف کرده اند. مصرف زیاد و طولانی مدت کافئین باعث افزایش میزان استخراج کلسیم از مغز استخوان شده و در نتیجه منجر به تولید سنگ کلیه می شود.

نوشابه های گازدار

نوشابه های گازدار مجموعه ای از مواد مضر را یکجا دارند. این نوشیدنی های ناسالم (و حتی نوع ورزشی آنها)، حاوی مقادیر زیادی کافئین و شکر هستند که مصرف کننده را به خود وابسته می کند. در ضمن شکر هیچ ارزش غذایی و کالری مفیدی ندارد.

نوشابه های گازدار پس از مصرف، توسط استخوان ها جذب شده و در بافت های آنها مقادیر زیادی اسید فسفریک باقی می گذارد. صرف نظر از شیرین کننده هایی که هر روز در نوشیدنی های خود استفاده می کنید، مصرف طولانی مدت نوشابه های گازدار باعث بروز بیماری های کلیوی مزمن خواهد شد. بهترین نوشیدنی برای بدن آب می باشد؛ در ضمن برای دلچسب تر شدن طعم آن، سعی کنید چند قطره لیموترش در آن بریزید.

مراجعه به پزشک و متخصص جراح کلیه و مجاری ادراری

نمک

مصرف زیاد نمک برای کلیه ها بسیار مضر است، زیرا زمان زیادی لازم است تا سطح نمک بدن به حد نرمال خود برسد. برای این منظور باید مقادیر زیادی آب مصرف شود چرا که نمک اضافی، احساس تشنگی بسیاری در شما ایجاد می کند. به محض مصرف آب زیاد، حجم خون بالا رفته و در نتیجه سیستم گردش خون را به زحمت می اندازد. از طرف دیگر، نمک دشمن کلسیم موجود در استخوان ها نیز می باشد. هر چقدر نمک موجود در خون افزایش یابد، میزان کلسیم موجود در اوره نیز افزایش خواهد یافت؛ در نتیجه، روند پیر شدن انسان سرعت می یابد.

پتاسیم بیش از حد در سبزی ها و میوه ها

هیچ شکی نیست که سبزی و انواع میوه ها برای بدن مفیدند؛ اما، یکسری از آنها مثل موز دارای مقادیر زیادی پتاسیم در مقایسه با بقیه هستند. کلیه های سالم مشکلی با کنترل سطح پتاسیم در بدن ندارند، اما اگر دچار بیماری های کلیوی هستید، این کار تا حدودی برایشان سخت می شود. بنابراین، اگر کلیه ها قادر نباشند به خوبی سطح پتاسیم خون را کنترل کنند، تجمع این ماده معدنی باعث نامنظمی در ریتم ضربان قلب و یا ایست قلبی می شود. بدین ترتیب اگر کلیه های سالمی ندارید، از مصرف زیاد موز، کشمش، آلو، گلابی، سبزی ها، سیب زمینی و گوجه فرنگی پرهیز کنید.

غذاهای با اصلاح ژنتیکی

شاید هنوز رای بیشتر مردم بر این باشد که غذاهایی که در آنها اصلاح ژنتیکی صورت گرفته است، برای بدن مفیدند؛ اما تحقیقات نشان می دهد که بعضی از این دسته از خوراکی ها ممکن است به کلیه ها آسیب بزنند. کانولا، ذرت و سویا احتمالا جزو گروه غذاهای اصلاح شده ای هستند که به دلیل سم زدایی و یا اصلاح ژنتیکی ردی از مواد سمی در خود دارند. البته برای تایید کامل این مورد، هنوز مدارک کافی در اختیار نیست؛ با این وجود اگر در مورد کلیه های خود نگران چیزی هستید، از مصرف این گروه از خوراکی ها اجتناب کنید.

ازدیاد مصرف مسکن

عوارض جانبی مسکن ها معمولا کلیه ها را نشانه می گیرد. در این زمینه، یکی از بدترین نوع مسکن ها گروه ضد التهاب های غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن هستند. حدود 3 درصد بیماری های کلیوی به دلیل استفاده بی رویه این نوع مسکن ها به وجود می آیند. بنابراین، هرگز بیش از حدی که پزشک تان درنظر گرفته و یا بدون تجویز پزشک از این مسکن ها استفاده نکنید. همچنین اگر به مسائلی در مورد کارکرد کلیه های خود شک دارید، حتما با پزشک خود م نمایید.

خوراکی های مفید

خوراکی هایی که حاوی آنتی اکسیدان هستند می توانند اثر رادیکال های آزاد را خنثی و از بدن مراقبت نمایند. بسیاری از خوراکی ها جلوی اکسیداسیون را گرفته و انتخابی عالی برای افراد مبتلا به بیماری های کلیوی (و از جمله افراد ناچار به انجام دیالیز)، هستند. از این خوراکی ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

فلفل قرمز

فلفل قرمز حاوی پتاسیــم انـــدکی است و منبعی غنی از ویتامین C ، A و B6 می باشد. علاوه بر این ویتامین ها، ضمنا اسید فولیک و فیبر فراوانی نیز دارد.

فلفل قرمز به دلیل دارا بودن آنتی اکسیدان لیکوپن، از ابتلا به بیماری های کلیوی و برخی سرطان ها پیشگیری می کند.

قره قاط

قره قاط مقدار زیادی منگنز و ویتامین C دارد. از این خوراکی همیشه برای مقابله با عفونت مجرای ادراری استفاده می شده است. تحقیقات نشان داده که قره قاط رقیق شده در آب ( بدون شیرین کننده) از تشکیل اگزالات و فسفات و در نتیجه سنگ کلیه می کاهد.

دارچین

دارچین می تواند سطح قند خون را تنظیم کند و بدن را در مقابل اختلال های قند خون محافظت نماید. بالا بودن قند خون به کلیه صدمات جبران ناپذیری می رساند. همچنین در تحقیقات نشان داده شده است که دارچین می توان جلوی خطر رسوب اگزالات را بگیرد.

لوبیا قرمز

لوبیاها بهترین درمان کننده های خانگی سنگ کلیه هستند. در دوران قدیم از پوست لوبیا به منظور داروی تقویتی استفاده می کردند. برای درمان درد ناشی از کلیه، پوست لوبیای قرمز را جدا کرده و در ظرفی پر از آب تصفیه شده به مدت 6 ساعت بجوشانید. سپس مایع را صاف کرده و پس از سرد شدن مصرف کنید.

منبع: سایت معتبر درمانکده

روغن زیتون

روغن زیتون اساس "رژیم غذایی مدیترانه ای" است. افراد مبتلا به بیماری های کلیوی که از این نوع رژیم غذایی تبعیت می کنند، زودتر سلامت خود را باز می یابند. مواد موجود در روغن زیتون موجب سلامت ماندن کلیه ها می شوند.از دیگر خوراکی های مناسب برای کلیه ها می توان به چای جاوا، پیاز، سیر، سیب، زغال اخته، توت فرنگی و سفیده تخم مرغ اشاره کرد.

بسیاری از کسانی که برای اولین بار به یک «روماتولوژیست» مراجعه می کنند چیز زیادی از این تخصص پزشکی نمی دانند. روماتولوژیست کسی است که برای تشخیص و درمان التهاب مفاصل و دیگر بیماری های اسکلتی و خود ایمنی آموزش دیده است.

به گزارش «بهپو»، «آرتریت» یا «التهاب مفاصل» در اصل مفاصل را درگیر می کند در حالیکه سایر بیماری های اسکلتی می توانند بر روی مفاصل، استخوان ها، عضلات، تاندون ها و رباط ها –لیگامنت- اثر بگذارند. «بیماری های خود ایمنی» هم معمولا بر روی دستگاه اسکلتی اثر می گذارند اما بسیاری از بیماری هایی که روماتولوژیست ها درمان می کنند ممکن است در سایر قسمت های بدن مثل چشم ها، پوست، اندام های داخلی و سیستم عصبی دیده شوند.

 معرفی پزشک معتبر متخصص روماتولوژی

اختلالات سیستم ایمنی باعث بروز ناهنجاری هایی در بدن می شوند که نتیجه آن بیش فعالی یا فعالیت کم سیستم ایمنی است؛ در واقع سیستم ایمنی نمی تواند در یک مسیر نرمال فعالیت کند. وقتی سیستم ایمنی بیش فعال می شود بدن به بافت های خودش حمله و آنها را تخریب می کند. زمانی هم که فعالیتش کم است توانایی بدن برای مبارزه با مهاجمان کاهش می یابد و نسبت به عفونت ها بی دفاع می شود. «آرتریت روماتویید» یکی از مهمترین بیماری های خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به مفاصل حمله می کند و باعث التهاب، تورم و درد مفاصل می شود.

شایع ترین بیماری هایی که روماتولوژیست ها به درمان آن می پردازند عبارتند از:

● آرتریت روماتویید

● کمردرد مزمن

● نقرس

● لوپوس

● آرتروز

● تاندینیت

● آرتریت پسوریاتیک

این پزشکان آموزش ویژه ای دیده اند که برنامه درمانی مختص شما را تنظیم کنند. بخشی از اولین ملاقات با پزشک صرف صحبت با او می شود و بخش دیگر صرف معاینه. اگر جلسه اول مراجعه شما طولانی شد ارزش دارد، زیرا آرتریت روماتویید یک بیماری مزمن و طولانی است و می بایست زود به زود به پزشک روماتولوژیست مراجعه کنید.

چگونه می توانم یک روماتولوژیست پیدا کنم؟

پزشک عمومی، شما را به روماتولوژیست ارجاع خواهد داد. یا می توانید شخصا با مطب روماتولوژیست تماس بگیرید و از او وقت ملاقات بگیرید.

روماتولوژیست چه سوالاتی می پرسد؟

یکی از نخستین سوالاتی که پزشک می پرسد این است که چه چیزی شما را به اینجا کشانده است؟ این فرصت خوبی است که به پزشک توضیح دهید آرتریت روماتویید چه تاثیراتی روی شما گذاشته است.
پزشک سوالاتی از این دست از شما خواهد پرسید:

● چه نشانه هایی دارید؟

● چند وقت یک بار علایمتان ظاهر می شوند؟ همیشه، هر روز، هر هفته، هر چند وقت یک بار؟

● چه چیزی به شما احساس بهبودی می دهد؟ ورزش، استراحت، دارو؟

● چه چیزی آن را بدتر می کند؟ بی تحرکی ، کم خوابی، استرس، خوردن نوع خاصی از غذا؟

● چه فعالیت هایی باعث درد می شوند؟ پیاده روی، خم شدن، کشش، نشستن طولانی مدت؟

● درد در کجای بدن شماست؟

● درد تا چه اندازه شدید است؟

● کدام کلمه بهترین توصیف برای درد شماست؟ -مبهم، تیر کشنده، کوبشی، سوزاننده، درد فراگیر، گرفتگی عضلانی، درد انتشاری؟

● درد با شما چکار می کند؟ -خسته می شوید، ناراحت و کلافه می شوید، حالت یک بیمار را پیدا می کنید؟

● آیا دردتان با انجام کارهایی که از آنها لذت می برید متوقف می شود؟ کارهایی مانند باغبانی، خرید، مراقبت از کودکان، رابطه جنسی؟

● آیا به جز درد مفصل، عضله یا درد استخوانی نشانه دیگری می بینید که به نظر شما مرتبط با بیماری است؟ بثورات، خارش، خشکی دهان یا چشم ها، تب، عفونت؟

بعضی از سوالات به آرتریت روماتویید مربوط نمی شود، اما پزشک استدلال خوبی برای پرسیدن آنها دارد. اگر دلیل بعضی سوالات را نمی دانید یا از جواب دادن به بعضی سوالات احساس راحتی نمی کنید به او بگویید.

من چه سوالاتی باید بپرسم؟

بهتر است هر سوالی که در مورد ملاقات دوباره با پزشک و درمان های توصیه شده او دارید بپرسید. سوالاتی از قبیل:

● چه مدت طول خواهد کشید تا حس بهبود و سلامتی به من باز گردد؟

● چه کار کنم که شب راحت بخوابم؟

● من دوست ندارم دارو مصرف کنم، گزینه های دیگر درمان چیست؟

● آیا مجبورم داروهای آرتریت روماتویید را تا آخر عمر مصرف کنم؟

● کجا می توانم اطلاعات موثقی پیدا کنم که به من در مورد زندگی با بیماری ام اطلاعات بیشتری بدهند؟

● چگونه به یک گروه پشتیبانی از مبتلایان به روماتیسم بپیوندم؟

با بیماری‌هایی که باید توسط متخصص ن درمان شود آشنا شوید!

متخصص ن کیست؟

متخصص ن پزشکی است که مشکلات و بیماری‌های مربوط به ن و دستگاه تناسلی (واژن) آن‌ها را درمان می‌کند. همچنین یک متخصص ن در زمینه‌ی زایمان ن (زایمان طبیعی، سزارین و …)  نیز آموزش دیده است.

چرا باید به متخصص ن مراجعه کرد؟

متخصص ن پزشکی است که در زمینه‌ی سلامت ن، به خصوص دستگاه تناسلی آن‌ها و واژن تخصص دارد. اینفوسلامت توصیه می‌کند اولین معاینه نوجوانان توسط متخصص ن در سن 13 تا 15 سالگی انجام شود.

این متخصصین در زمینه‌ی بارداری و زایمان ن (زایمان طبیعی، سزارین و …) نیز آموزش دیده‌اند اما به طور کلی در زمینه‌های مختلف از و باروری تا بیماری‌های مقاربتی و اختلالات هورمونی همگی به آن‌ها مربوط می‌شود.

بیماری‌هایی که توسط متخصص ن درمان می‌شود

• بیماری‌های خوش خیم دستگاه تناسلی ( کیست تخمدان، زخم واژن و دیگر تغییرات غیر سرطانی)
• خونریزی غیر طبیعی رحم
• سرطان دستگاه تناسلی و سرطان سینه‌ و تومورهای مربوط به بارداری
• ناهنجاری‌های مادرزادی دستگاه تناسلی ن (بیماری‌هایی که ن با آن به دنیا می‌آیند)
• اختلالات سیتولوژی (اختلالات سلولی از جمله آن‌هایی که مربوط به سرطان‌ هستند)
• حاملگی خارج از رحم (تخم باروری که به جای رحم در خارج از رحم و معمولاً در لوله‌ی فالوپ بین رحم و تخمدان کاشته می‌شود)

• مراقبت‌های اورژانسی (مانند خونریزی)
• اندومتریوز (بیماری مزمنی که در آن بافتی مشابه پوشش داخلی رحم، آندومتر، در قسمت‌های مختلف بدن یافت می‌شود.)
• فیبروئید رحمی یا فیبروم رحم (رشد غیر سرطانی لایه‌ی عضلانی دیواره‌ی رحم)
• بیماری التهابی لگن
• درد لگن از جمله درد آپاندیس و درد مزمن
• مشکلات لگن با بافت‌های حمایت کننده از ارگان‌های لگنی (رباط‌ها، فاسیا و عضلات) مانند نقص در کف لگن.
• شرایط سرطانی دستگاه تناسلی و سینه‌ها (هیپرپلازی آندومتر و دیسپلازی دهانه رحم)
• عفونت‌های مقاربتی
• بی اختیاری ادرار و مدفوع

بهترین دکتر ن همچنین با بیماری‌هایی مانند دیابت، آسم و بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اختلالات شخصیتی نیز مقابله می‌کند

حوزه‌ی مراقبت‌های ویژه شامل آزمایش‌های سالانه مانند ماموگرافی، کولونوسکوپی، نظارت بر فشار خون، واکسن، رژیم غذایی (شامل کلسیم و فولیک اسید) و مراقبت از موارد زیر است:

• آمنوره (فقدان یا قطع قاعدگی)
• اختلالات خوش خیم سینه
• بیماری قلبی و عروقی
• دیابت، اختلالات تیروئیدی
• اختلالات فیزیولوژی تولید مثل و هورمون‌ها (مانند عدم تخمک گذاری، گالاکتوره، هیرسوتیسم، آندروژن)
• خشونت خانگی و جنسی
• تنظیم خانواده (پیشگیری از بارداری، عقیم سازی، پایان دادن به حاملگی)
• مراقبت‌های ن برای گروه سنی خاصی مانند کودکان، نوجوانان و سالمندان
• مشاوره در مورد سبک زندگی (ترک سیگار، کاهش وزن و…)
• یائسگی و دوره‌ی پیش یائسگی
• مشکلات
• سندروم تخمدان پلی کیستیک
• اختلالات عملکرد جنسی
• ترشح واژن
• درد ولوار و بیماری‌هایی مانند (زخم معده، ناراحتی پوستی و کیست)

دکتر ن همچنین برای درمان مشکلات مربوط به بارداری نیز آموزش دیده است.

متخصص دکتر ن از چه روش‌هایی استفاده می‌کند؟

دکتر ن باید مهارت و دانش خاصی در روش‌های تشخیص و جراحی داشته باشد. در ادامه با این روش‌ها آشنا می‌شویم:

• روش‌های تشخیصی مانند کولپوسکوپی (بررسی میکروسکوپی دهانه‌ی رحم) و نمونه‌ی آندومتر (گرفتن یک نمونه از پوشش داخلی رحم)
• جراحی‌های کوچک (مانند عقیم سازی) و جراحی‌های بزرگ مانند میومکتومی برای درمان فیبروم رحمی)
• هیستروسکوپی (با استفاده از یک آندوسکوپ برای دیدن رحم) به منظور تشخیص و جراحی
• عملیات ناباروری
• لاپاراسکوپی برای تشخیص یا جراحی
• ارزیابی قبل از عمل و آماده سازی
• مراقبت بعد از عمل (از جمله عوارض درمان مانند آمبولی ریه)
• سونوگرافی برای تشخیص

چه زمانی باید به متخصص ن مراجعه کرد؟

منبع: سایت معتبر درمانکده

ن باید هر سال برای معاینه توسط دکتر ن اقدام کنند. این معاینات سالانه فرصت بسیار خوبی برای متخصصین ن هست تا به بیماران در مورد حفظ سبک زندگی سالم و به حداقل رساندن خطرات بهداشتی آگاهی دهند. این معاینات سالانه باید شامل موارد زیر باشد:

• معاینه، ارزیابی و مشاوره
• ایمن سازی بر اساس سن و عوامل خطرساز
• آزمایش فیزیکی شامل اندازه گیری علائم حیاتی استاندارد، شاخص توده‌ی بدن، لمس غدد لنفاوی شکم و کشاله‌ی ران و ارزیابی سلامت کلی

اگر بیماری علائم یا نگرانی در مورد قسمت‌های داخلی یا خارجی دستگاه تناسلی خود داشته باشد پزشک معاینه‌ی لگنی را انجام می‌دهد. همچنین ممکن است معاینه‌ی سینه‌ها به منظور بررسی توده یا علائم انجام شود. این معاینه از سن 20 تا 39 سالگی هر یک تا سه سال و از 40 سالگی هر سال انجام می‌شود.

تلاش تاریخی بشر در درمان مشکلات اندام

به همین علت همواره در طول تاریخ بشر و در همه تمدن ها، حتی در مکان هایی که افراد بشر بصورت قبایلی پراکنده زیست میکرده اند افرادی به عنوان درمانگر و یا حتی جادوگر قبیله بوده اند که در کنار درمان بیماری های دیگر سعی کرده اند تا شکستگی ها، دررفتگی ها و یا تغییر شکل های اندام را به هر وسیله ای درمان کنند.

بتدریج تعدادی از این درمانگر ها بصورت خاص توجه خود را بر روی آسیب های سیستم حرکتی معطوف کرده اند. شاید به این صورت شکسته بند های محلی یا سنتی بوجود آمده و این کار بصورت یک پیشه درآمده است.

گرچه این درمانگرهای سنتی میتوانستند با نگاه به شکل اندام و لمس نسبی استخوان از روی پوست اطلاعاتی را از نوع و شدت آسیب کسب کنند ولی از آناتومی دقیق استخوان ها و بافت های اطراف آنها و بیومکانیک اندام حرکتی آگاهی درستی نداشتند.

در مسیر پیشرفت

بودند دانشمندانی مانند بقراط یا ابن سینا که به این رشته از طب کمک هایی کردند (روش جااندازی دررفتگی مفصل شانه که به توسط بقراط توضیح داده شد تا چندی قبل هنوز از روش های خوب جااندازی بود) با این حال تحقیق مدون علمی در این باره صورت نگرفت تا زمانیکه دو تحول مهم ایجاد شد.

اولین آنها بررسی علمی و موشکافانه آناتومی بدن انسان و در کنار آن سیستم حرکتی بدن بود که در سده های قبل در اروپا صورت گرفت و تحول مهم بعدی کشف اشعه ایکس (اشعه رونتگن) بود که با استفاده از آن میتوان تصویر استخوان را دید. از آن به بعد اکتشافات و اختراعات زیادی هم در زمینه تشخیص و هم در زمینه درمان آسیب ها و بیمار یهای استخوان بدست آمد.

طب سنتی

امروزه در کنار طب جدید که اساس آن بر تحقیقات و مشاهدات علمی و استفاده از تکنولوژی نو است طب سنتی هم دستی بر درمان مشکلات سیستم حرکتی دارد.

در این میان افرادی هستند که با نام شکسته بندی سنتی یا شکسته بندی محلی اقدام به درمان شکستگی ها میکنند. ابزارهای تشخیصی در دست این درمانگرها عموما در حد دیدن و لمس کردن است.

برای درمان هم معمولا موادی را به صورت ضماد ( مخلوط هایی از فراورده های گیاهی و گاهی حیوانی) بر روی محل آسیب میگذارند. زرده تخم مرغ، خرما و برنج از این دسته مواد هستند.

معمولا اندام آسیب دیده را هم میبندند. این بستن اکثرا با استفاده از تخته و نی است که آنها را در اطراف عضو آسیب دیده گذاشته و سپس با ریسمان محکم در اطراف عضو میبندند.

لینک مرتبط:

سایت درمانکده

متخصص ارتوپدی

دکتر زهتاب

جایگاه شکسته بند محلی

گرچه استفاده از این روش ها در سده های قبل تا حدی جوابگوی مشکلات مردم بوده و مرهمی بر آلام آنها بود و گرچه این نوع درمان نشانه تلاش همیشگی بشر در غلبه بر مشکلات خویش بوده و از این جنبه قابل تقدیر و احترام است ولی اصرار بر ادامه استفاده از آن توجیه منطقی نداشته و در بسیاری از موارد این اصرار ناشی از ناآگاهی مردم و شاید در خوشبینانه ترین گمان ها به علت نوعی حس تعصب نسبت به گذشته است.

آیا صحیح است که به جای استفاده از روش های تصویربرداری نوین مانند رادیوگرافی ساده، سی تی اسکن، ام آر آی، اسکن هسته ای، سونوگرافی که میتوانند کوچکترین تغییرات در بافت های عمقی بدن را نشان دهند تنها به دیدن عضو و لمس آن اکتفا کنیم و آنها را کافی بدانیم و آیا مناسب است که در زمانی که میتوانیم با استفاده از روش های مختلف بیحسی و یا استفاده از دارو برای کنترل درد اندام اسیب دیده اقدام کنیم خود را محدود به استفاده از زرده تخم مرغ و یا آب گرم نمک زده نمائیم.

چه دلیلی وجود دارد که درد ناشی از جااندازی یک شکستگی را تحمل کنیم وقتی میتوانیم آن را با استفاده از روش های مختلف بیحسی و بیهوشی از بین ببریم.

آیا شکسته بندی محلی میتواند بعد از بستن محل شکستگی مشخص کند که قطعات شکسته شده تا چه حد به درستی جااندازی شده اند. مسلما خیر. ب

سیاری از شکستگی ها و دیگر آسیب های استخوانی بصورت بسته قابل جااندازی نیستند و یا حتی اگر جااندازی شوند مجددا جابجا میشوند. در این موارد میتوان از عمل جراحی استفاده کرد و محدود کردن خود به بستن محل شکستگی با چند تکه چوب توجیه منطقی ندارد.

در طول قرن های بشر برای کشاورزی خود متکی به روش هایی مانند استفاده از خیش و گاوآهن یا آسیاب دستی بوده است. این روش ها در زمان خود بسیار کارا بوده و خدمات ارزنده ای به تمدن بشریت کرده اند ولی در این زمان برای هیچ کس قابل قبول نیست که ماشین آلات مدرن کشاورزی را کنار گذاشته و با آن وسایل کار کند.

استفاده از روش های سنتی شکسته بندی هم همینطور است. متاسفانه کسانی که امروزه مبادرت به انجام این روش ها میکنند تحت آموزش مدونی نبوده و نظارتی هم برکار آنها نیست.

در بسیاری از موارد عوارض متعدد درمان آسیب ها به توسط شکسته بند های محلی (عوارضی مانند بد جوش خوردن شکستگی ها و یا آسیب های عروقی و عصبی) موجب رنج بیشتر بیماران میشود.

چرا شکسته بند های محلی هنوز فعال هستند

فعال بودن شکسته بندی سنتی در جامعه میتواند معلول شرایطی باشد

عفونت گوش به عنوان یکی از ده ها علت گوش درد بزرگسالان به شمار می آید که لازم است در اسرع وقت تشخیص داده شده و درمان مناسب صورت گیرد تا عفونت گوش به سمت ایجاد کردن عوارض گوشی پیش نرود. 

بهتر است بدانید که عفونت گوش بر اساس اینکه کدام منطقه از گوش را درگیر کند به سه نوع اصلی طبقه بندی می شود که عبارتند از: عفونت گوش خارجی، عفونت گوش میانی و عفونت گوش درونی

عفونت گوش خارجی: شایع ترین علت گوش درد بزرگسالان

قسمتی از گوش شما که با چشم دیده می شود و شامل لاله گوش، مجرای گوش و پرده گوش (پرده صماخ) است را گوش خارجی گفته می شود.

اگر شما شناگر حرفه ای هستید یا اینکه صرفا هفته ای چند نوبت به استخر می روید، و یا حتی اگر شغلتان بگونه ای است که ذرات آلوده و میکروب در محیط اطرافتان زیاد است، خطر عفونت گوش خارجی با باکتری، ویروس یا قارچ برای شما محتمل است.

علایم عفونت گوش خارجی به این صورت است که شما در ابتدا از درد گوش یا اطراف گوش احساس ناخوشایند پیدا می کنید، ممکن است کمی صداها را ناواضح بشنوید، تب مختصری داشته باشید، لاله یا مجرای گوش تان شروع به سوزش و خارش کند.

• توصیه درمانی: اگر چه ممکن است در قدم اول خودتان در منزل دست به کار شوید و با استفاده از کمپرس گرم یا سرد و مصرف داروهای مسکن در کم کردن دردگوش تلاش کنید ولی توصیه ما این است که حتما به پزشک مراجعه نمایید تا ابتدا معاینه شده و سپس درمان مناسب توسط پزشک برای شما تجویز شود.

مقاله مرتبط:

متخصص گوش و حلق و بینی

عفونت گوش میانی

قسمتی از گوش شما که پشت پرده صماخ قرار گرفته است و شامل سه استخوان کوچک به نام های چکشی، سندانی و رکابی است را گوش میانی می گویند.

عفونت گوش میانی یک علت گوش درد بزرگسالان، جوانان و بیش از همه در نوزادان و کودکان می باشد.

اگر شما مبتلا به عفونت گلو، حلق و یا سینوس ها (سینوزیت) باشید، اگر به موقع درمان صورت نگیرد ممکن است میکروب ها حرکت کنند و خود را به منطقه گوش میانی برسانند و عفونت گوش میانی بوجود بیاورند.

یک علت دیگر برای عفونت گوش میانی این است که هر وسیله ای که بدستتان می آید از قبیل چوب کبریت، کلید و سوییچ، سوزن سنجاق را وارد گوش می کنید تا جایی که آخر به پرده گوش آسیب می رسانید و قسمتی از پرده گوش تان را پاره می کنید، میکروب ها به گوش میانی می روند و عفونت تشکیل می شود.

اگر شما درد گوش نسبتا شدید و ضرباندار در گوش به ویژه در هنگام استراحت و خواب دارید، همراه با درد گوش تب ولرز هم پیدا کرده اید، احساس می کنید شنوایی تان کم شده است و خروج ترشحات از گوش دارید، احتمال عفونت گوش میانی در شما وجود دارد.

• توصیه درمانی: اینکه اگر از گوش درد رنج می برید، ما به شما توصیه می کنیم در اسرع وقت به پزشک مراجعه نمایید به این دلیل است که تشخیص دادن اینکه عفونت در کدام قسمت گوش است برای شما غیر ممکن است. برای عفونت گوش میانی شما حتما باید به پزشک مراجعه کرده و دستورات دارویی تجویز شده را صحیح و به موقع اجرا نمایید تا بهبودی در اسرع وقت عایدتان شود.
• منبع: سایت معتبر درمانکده

عفونت گوش درونی

گوش درونی یا داخلی در ارتباط با مغز واعصاب شنوایی است. التهاب و عفونت گوش داخلی به عنوان جدی ترین علت گوش درد بزرگسالان به شمار آمده و غالبا به عنوان یکی از عوارض عفونت ویروسی رخ می دهد و منجر به احساس ناخوشایند سرگیجه و تهوع می شود.

اگر شما دچار عفونت گوش درونی شوید، نشانه هایی همچون دوران سر و عدم تعادل، احساس قریب الوقوع زمین خوردگی، سرگیجه ناگهانی و حالت تهوع و استفراغ را تجربه خواهید کرد.

• توصیه درمانی: علایم ناخوشایند عفونت گوش درونی شما را چه بخواهید چه نخواهید به سمت پزشک می کشاند، به این علت که شدت علایم نسبتا شدیدتر از آن است که شما بخواهید در منزل دست به اقدامات درمانی خانگی بزنید. توصیه می کنیم در اسرع وقت حتما به پزشک مراجعه کنید.

بطور کلی این اصل اساسی را فراموش نکنید که عفونت گوش مهم ترین علت گوش درد بزرگسالان است که اگر به موقع تشخیص و درمان نشود، ممکن است عارضه های متعددی ایجاد کند.